πρωτόλουβος

-η, -ο, Ν

1. (για καρπούς) αυτός που ωριμάζει πρώιμα

2. μτφ. αυτός που είναι ή εμφανίζεται πρώτος

([για το χελιδόνι] «καλώς μάς ήρθες τού Μαρτίου πρωτόλουβο λουλούδι», Βαλαωρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + -λουβος (< λουβί «μικρός λοβός»)].